အမူးသမားတစ္ေယာက္ရဲ ႔ဖီလင္

က်ေနာ္ဖတ္ေနတဲ႔ ခ်က္နည္းျပဳတ္နည္း ဟင္းဖတ္ပါေအာင္ ခိုးစားနည္းစာအုပ္..အဲေလ..ေဟာနည္းေျပာနည္း ကိုယ္႔ဘက္ပါေအာင္စည္းရံုးနည္း ဆိုတဲ႔ ဆရာေဖျမင္႔ရဲ ႔စာအုပ္ကို အတင္းဖယ္ျပီး ပါးစပ္ဝကို အရက္ခြက္လာေတ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္း။ သူ႔ၾကည္႔ေတာ႔ ပုတီးလည္ပင္းဆြဲျပီး ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ ေနကာမ်က္မွန္ၾကီးတပ္ထားသည္။ ဘုမသိဘမသိမို႔ ေတ႔ေပးလွ်င္ ဝင္ေအာင္ကစ္တတ္တဲ႔ ေသာက္က်င္႔ကပါေနေတာ႔ အရင္ဆံုး ဖန္ခြက္ထဲကဟာေလး အကုန္ေမာ႔ခ်ျပီးမွ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူကိုေမးရသည္။ ဘာလုပ္တာတုန္းဟု။ သူကျပန္မေျဖပဲ စာရြက္တစ္ရြက္ ထုတ္ျပသည္။ ဆရာေဖျမင္႔စာအုပ္ ေဘးခ်ျပီး သူထိုးေပးတဲ႔စာရြက္ေကာက္ဖတ္ၾကည္႔ေတာ႔…

“ဇာတာရွင္ အဆိုးအညံ႔ေတြကိုကာဘာျဖစ္ေအာင္ ေနကာမ်က္မွန္တပ္ျပီး…ကံဇာတာေတာက္ေအာင္ ပုတီးလည္ဆြဲ၍ အခ်စ္ေရးကံေကာင္းဖို႔ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းကို သူအၾကိဳက္ဆံုး အစားအေသာက္တစ္ခု အံၾသသြားေအာင္ ရုတ္တရက္ေကြ်းေမြးလိုက္ပါ။ အသင္ အက်ိဳးထူးေပးပါလိမ္႔မည္။” ဆိုတဲ႔ ေဗဒင္ယၾတာစာရြက္။

ဟိုက္..ေက်းဇူးၾကီးလိုက္တဲ႔ ေဗဒင္ဆရာ…PR တစ္ခါေလွ်ာက္တစ္ခါက်ျပီး လစာပါတိုးသလို၊ ေရဆာေနခ်ိန္ ေရတြင္းထဲက်သလို အခုလို အာသီသ ပ်င္းပ်ေနတုန္း တစ္ခြက္တစ္ဖလားေလာက္ေမာ႔လိုက္ရတာ ဘာနဲ႔မွ မလဲႏိုင္တဲ႔ Feel…ရွက္ကီရာနဲ႔ ညအိပ္လိုက္ရသလိုပါပဲ။ ေက်းဇူးပဲသူငယ္ခ်င္း။ မင္းအခ်စ္ေရးကံေကာင္းပါေစ။

က်ေနာ္ဆုေတာင္းေပးလိုက္ေတာ႔ အဲ႔ေကာင္ၾကီး အေတာ္ေပ်ာ္သြားပံုရသည္။ သြားၾကီးေတြျဖီးလို႔။ က်ေနာ္႔ကိုျပံဳးျပံဳးျဖီးျဖီး လုပ္ရင္းၾကည္႔ေနသည္။ စိတ္ထဲမသကႍာစရာျဖစ္ခ်င္လာလို႔ ရုပ္တည္နဲ႔ တစ္ခ်က္ေမးလိုက္သည္။

“ငါ႔ဘာလို႔စိုက္ၾကည္႔ျပီး ျဖီးေနရတာလဲ”   

“ေယာက္ဖ” 

“ဘာကြ”

ဒီေကာင္က ရာရာစစ က်ေနာ္႔ကို ေယာက္ဖလို႔ ေကာက္ခါငင္ကာ ထေခၚေတာ႔ ဒီေကာင္႔ရဲ ႔အၾကံကို သိျပီးသားမို႔ ကိုယ္႔ေဒါသ ကိုယ္မထြက္ခင္ ေတာက္ ျပင္းျပင္းတခ်က္ေခါက္လိုက္မိသည္။

“ေဆာရီးကြာ ခုဏကမင္းကိုတိုက္တဲ႔ အရက္ထဲမွာ အိပ္ေဆးေတြထည္႔ထားတယ္ကြ။ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ အိပ္ကြာ။ မနက္က်ရင္ မင္းဆက္ေသာက္ဖို႔ ဟိုးမွာၾကည္႔စမ္း….”

သူကက်ေနာ္႔ကို လက္ညိွဳးထိုးျပေပမယ္႔မ်က္လံုးထဲ ဝါးတားတားျဖစ္လာရာမွ ဘာမွမသိရေတာ႔ေပ။

မနက္လင္းေတာ႔ လည္ပင္းမွာ ပုတီးနဲ႔စာတစ္ေစာင္ဆြဲရက္သားျဖစ္ေနသည္။ ဘာစာပါလိမ္႔လို႔ သိခ်င္ေဇာနဲ႔ဖတ္ၾကည္႔လိုက္ရာ…

“ေယာက္ဖ မင္းညီမ လမင္းကို ငါခိုးေျပးသြားျပီ..ေက်းဇူးျပဳျပီး ခြင္႔လႊတ္ပါ..ခြင္႔မလႊတ္လဲ ဂရုမစိုက္ပါ။

မင္းရဲ ႔ ေယာက္ဖအသစ္စက္စက္..

က်န္ေက်ာင္း။”

ေအာင္မေလးဗ်…အမယ္မင္းရဲ ႔လုပ္ရက္ေလျခင္း အဟင္း အဟင္း။ သူငယ္ခ်င္းအရင္းၾကီးမို႔ မလုပ္ေလာက္ဘူးထင္တာ…

အခုေတာ႔ ေသာက္က်ိဳူးနဲပါေပါ႔။ အဲ႔ဒါေတြသိလို႔ အေဖနဲ႔ အေမ႔ကို ေျပာပါတယ္။ ညီမေလးကို ဒီ မလႊတ္ပါနဲ႔လို႔… မရဘူး.. အတင္းလႊတ္တယ္။ ဒီမွာက ေယာက္က်ားေလးသူငယ္ခ်င္းေတြက ယံုရတာမဟုတ္ဘူး။ အခုေတာ႔…

ဂလု..ဂလု…ေမာနင္းပက္ေလးရွိေနတာပဲ ေတာ္ေသးေတာ႔တယ္။ ညီမကို ခိုးေျပးတဲ႔ သူခိုးက ဒီလိုက်ေတာ႔လဲ ေတာ္သား။ CHIVAS တစ္လံုးနဲ႔ ဝက္သားေျခာက္ေတြစီစဥ္ေပးသြားတာ တကယ္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတယ္။ ဒါေတာင္ ညီမတစ္ေယာက္ပဲရွိလို႔။ သံုးေယာက္ေလာက္မ်ားရွိရင္..ဟာကြာ…ေယာက္ဖေတြျပဳစုသမွ် မိန္႔မိန္႔ၾကီး ထိုင္ဘုန္းေပးရံုပဲ…အဟ။ အဟင္း။ အဟင္႔ အဲ..တကယ္ေတာ႔ အခု ဒုကၡနဲ႔ေတြ႔ျပီ။ အိမ္ကို ဘယ္လိုေျပာရမလဲ။ အစ္ကိုတစ္ေယာက္လံုးရွိတာေတာင္ ညီမခိုးရာလိုက္ေျပးတာ မသိရေကာင္းလားလို႔ ဆူရင္ေတာ႔ခက္ျပီ။ မျဖစ္ဘူး။ ဒင္းတို႕ကိုရေအာင္ခြဲရမယ္။ မျဖစ္ျဖစ္တဲ႔နည္းနဲ႔ကို ခြဲရမယ္။ ဟိုေကာင္ ေခြးမသားက်န္ေက်ာင္းကလဲ ႏွမခ်င္းမွ ကိုယ္ခ်င္းမစာ၊ ေဘာ္ဒါကန္႔ကို ဗံုးခြဲခ်င္တဲ႔ေကာင္။ ဟိုေကာင္ေတြကေရာ…ဘာလို႔မတားၾကတာလဲ။ ေရျခားေျမျခား မိေဝးဖေဝးမွာ တစ္အိမ္ထဲေနၾကရတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ ဒါေလာက္ေလးေတာင္ အားမကိုးၾကရဘူး။ အခု အဲ႔ဒီ တေကာင္႔သားေတြေရာ ဘယ္ေရာက္သြားၾကပါလိမ္႔။ ညကမွ တစ္အိမ္လံုးရွိၾကေသးတယ္။ အဲ…စာတစ္ေစာင္ေတြ႔ျပန္ျပီဟ။ ဘာပါလိမ္႔။

“သူငယ္ခ်င္း…ေဒါသျဖစ္မယ္ဆိုရင္ တစ္ခြက္ေလာက္အရင္ခ်လိုက္ကြာ…မင္းညီမ လမင္းနဲ႔ ဟိုေကာင္က်န္ေက်ာင္း အခုေလာက္ဆို ဖူးခက္မွာ ပူးကပ္ေနၾကေလာက္ျပီကြ…ဟားဟားဟား…စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ကြာ…ငါတို႔ အေကာင္းဆံုး စီစဥ္ေပးထားပါတယ္။ အခုေတာ႔ စင္ကာပူမွာ မင္းတစ္ေယာက္ထဲ ခ်န္ျပီးထားခဲ႔ရလို႔ စိတ္မေကာင္းပါဘူးကြာ။ ငါတို႔အားလံုး ဖူးခက္ေရာက္ေနၾကျပီ။”

ေၾသာ္..ေကာင္းလိုက္ၾကတာ။ လူယုတ္မာေတြ…ေခြးသေတာင္းစားေတြ…တာရိုးကသြားေတြ…ငါ႔ကို လက္ႏွီးစုတ္လို သုတ္ခ်င္ သလိုသုတ္၊ လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ျပီး ဒီလို ေစာ္လကားေမာ္လကားသြားၾကတယ္ေပါ႔ေလ။

ရတယ္ကြ…ရတယ္။ ငါဆိုတဲ႔ေကာင္ကလဲ သူမ်ားက တဲ႔ဖဲပစ္ရင္ေတာင္ ဂ်ိဳကာရေအာင္ဆြဲျပီးမွ ေဒါင္းတတ္တဲ႔ေကာင္ပဲ။ နည္းတဲ႔သတၱိမွမဟုတ္တာ။ ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ႔ကြာ။ အဲ႔႔ေကာင္ေတြရဲ ႔ ရွိသမွ် ရည္းစားေတြဆီ ဖုန္းဆက္။  facebook ေပၚကေန မေကာင္းသတင္းေတြလႊင္႔ဖို႔ ကြန္ပ်ဴတာေ႔ရွထိုင္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ gtalk မွာ အေမေရာက္ေနသည္။ က်ေနာ္႔ကိုျမင္ေတာ႔ အေမဖုန္းေခၚသည္။

“ဟဲ႔သားၾကီး ေနေကာင္းလား။ မင္းညီမေလးေရာ”

“အေမ”

“ေဟ”

“ဟို”

“ဟဲ႔ ဘာျဖစ္ေနတာတုန္း”

“ဒီလိုရွိတယ္အေမ”

“ဟဲ႔ ဘယ္လိုရွိတာလဲ”

ဒုကၡနဲ႔လွလွနဲ႔ကေတာ႔ေတြ႔ျပီ။ အေမ႔ကိုဘယ္လိုရွင္းျပရပါ႔မလဲ။ ဂလု…ဂလု…မထူးပါဘူး။ လက္က်န္ေလးအရင္ေမာ႔ျပီးရဲေဆး တင္လိုက္မွပဲ အာသြက္လွ်ာသြက္ေျပာရဲသြားမွာ။

“ေအ႔…” ဟိုက္..ေလဂ်င္သံ။ အေမၾကားသြားျပီ။

“ဟဲ႔ ငမူး..ငရူး…ေစာေစာစီးစီး ေလဂ်င္တက္ေနျပီလား…ေသခ်င္လို႔လား အရက္သမားျဖစ္ေနျပီလားဟင္။ အစ္ကိုလုပ္ျပီး မူးေနမွေတာ႔ ကိုယ္႔ညီမေလးကို ဘယ္လိုေစာက္ေရွာင္႔မလဲ”

“ဟုတ္ပါတယ္အေမ…သားေၾကာင္႔ပါ…သားကိုခြင္႔လႊတ္ပါ…ဟို..ဟို..ဟိုေလ”

“ဟဲ႔ တာရာ..ဘာေတြျဖစ္ေနတာတုန္း အေမနဲ႔စကားေျပာတာ တဟိုိဟိုနဲ႔ ရဲစခန္းမွာ အမႈစစ္ခံေနသလိုပဲ”

“မဟုတ္ဘူး အေမရဲ ႔ ဟုတ္တယ္ ဟိုဟို”

“လာျပန္ျပီလား ဒီဟိုဟို ေျပာစရာရွိ ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္းေျပာစမ္း။ ဘာေျပာစရာရွိလို႕လဲ။ ဘာလဲ နင္ရည္းစားရေနျပီလား။ မထားနဲ႔မေျပာပါဘူး…ထားပါ။ ဒါေပမယ္႔ မင္းညီမေလးက ကေလးဆိုေတာ႔ အတုျမင္ အတတ္သင္”

“အေမ…ညီမေလးက အတုျမင္ အတတ္သင္ ဟုတ္လား”

“ဟုတ္တယ္ေလ..မင္းက ေ႔ရွကေန မဟုတ္တာလုပ္ရင္ သူကေနာက္ကလိုက္လုပ္မွာေပါ႔”

အမယ္မင္းရဲ ႔။ အရပ္ကတို႔ေရ…ၾကားလို႕မွေကာင္းၾကေသးရဲ ႔လားလို႔။ က်ေနာ္႔အျဖစ္ကို ဘယ္လိုရွင္းျပရပါ႔မလဲ။

ကဲမထူးပါဘူး။ အခုမေျပာလဲ ေနာက္ေျပာရမွာပဲ…ကဲ..ေျပာမယ္ကြာ…

“အေမ…လမင္း ခိုးရာလိုက္သြားျပီဗ် မေန႔ညက”

“ငမူးေရ..မူးမူးရူးရူးနဲ႔ ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနတာတုန္း…ကိုယ္႔ညီမကို အဲ႔လိုမ်ိဳး မႈ္ိခ်ိဳးမွ်စ္ခ်ိဳးေျပာစရာလားဟဲ႔ အရက္သမားရဲ ႔”

အဟီး။ လုပ္ၾကပါဦးဗ်ာ..ဘယ္လိုရွင္းျပရမလဲ…ခက္ျပီ။

“ကဲ သားၾကီးေရ..အေမလုပ္စရာေတြရွိလို႕ ေနာက္မွဆက္ေျပာၾကတာေပါ႔..ညီမေလးကိုေခၚလိုက္…အေမခဏေျပာခ်င္လို႕။”

“ညီမေလး လင္ေနာက္လိုက္သြားပါျပီဆိုမွ…အေမရဲ ႔ ဟီးဟီးဟီး”

“ေၾသာ္ ခက္ေတာ႔တာပဲဒီငမူးနဲ႔ေတာ႔….မင္းလဲ ဘယ္ေတာ႔မွ စကားအတည္မေျပာဘူး”

က်ေနာ္ဘယ္လိုရွင္းျပရွင္းျပ မယံုၾကည္တဲ႔ အေမ႔အတြက္ ပိုျပီးဒုကၡေရာက္ရျပီ။ မျဖစ္ဘူး။. နာမွသာနာေရာ…ကိုယ္႔ညီမေတာ႔ ကိုယ္ရေအာင္ျပန္ဆြယ္ရမွာပဲ။ အင္း…ဟိုေကာင္ေတြေျပာသလို ဖူးခက္မွာ ပူးကပ္ေန…ေတာက္…မေတြးတာပဲေကာင္းတယ္။ ဒင္းတို႕ ဒီပဲျပန္လာရမွာ..ျပန္လာပါေစအံုး…ေတြ႔မယ္။ တာရာအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိေစရမယ္ကြ။

“ကိုၾကီး”

“သြား…ငါ႔ကိုလာမေခၚနဲ႔” အဲ..ဘယ္ကအသံလဲဟ။ က်ေနာ္ရုတ္တရက္ၾကားလိုက္သည္႔ ကိုၾကီး ဆိုေသာအသံ။ ဒါလမင္းရဲ ႔အသံ။ အိမ္ထဲကပဲလာတဲ႔အသံ။ က်ေနာ္ ကြန္ပ်ဴတာေ႔ရွကထျပီး ဧည္႔ခန္းထဲ ေလွ်ာက္သြားလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ…

“ကိုၾကီး”

“ဟင္…နင္..နင္…ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ဒီအခန္းထဲေရာက္ေနတာလဲ။”

က်ေနာ္ေတြ႔လိုက္ရသူမွာ ညီမေလးမဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္ အံ႔အားသင္႔လည္း သင္႔ေလာက္သည္။ လမင္း သူငယ္ခ်င္းကဘယ္လိုျဖစ္ျပီး အိမ္ထဲ တံခါးဖြင္႔သံမၾကားပဲ ဘာလို႕ေရာက္ေနရတာပါလိမ္႔။

“ကိုၾကီး”

“ဟာ..ဘာလို႔ တကိုၾကီးထဲကိုၾကီးေနရတာတုန္း…ညည္းကဘယ္လိုလုပ္ျပီး ဒီေရာက္ေနရတာလဲ”

“ကိုၾကီးပဲ သမီးကို ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ ႔ဆိုျပီး ညက အတင္းေခၚလာတာေလ… အခုေတာ႔… နင္ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲလို႔ေမးျပီေပါ႔ေလ..အဟင္႔ အဟင္႔”

အလိုေလး။ ရွဳပ္ကုန္ျပီ။ ဘာေတြလဲ…ညက သူ႔ကိုခိုးလာတယ္ဟုတ္လား…မဟုတ္ေသးပါဘူး။ တခုခုေတာ႔လြဲေနျပီ။ ငါဘာမွသတိမရေတာ႔ပါလား။ အဲ…ဟုတ္ျပီ။ တခုေတာ႔ သတိရျပီ။ ငါဖတ္ေနတဲ႔ ေဖျမင္႔စာအုပ္။ အဲ႔ဒီစာအုပ္ဖတ္ေနတုန္း ဟိုေကာင္…ငါ႕ကိုလုပ္သြားတာ။ အကြက္ဆင္သြားတာ။

“ေနပါဦး…ညည္းကို ငါကခိုးလာတယ္ေျပာရေအာင္ ညည္းနဲ႔ငါနဲ႔က ဘယ္လိုမ်ားပတ္သက္ခဲ႔ဖူးလို႔လဲ”

“ကိုၾကီးပဲ သမီးကို ခ်စ္တယ္ လက္ထပ္ပါရေစဆို”

“ဘယ္တုန္းကလဲ”

“ညက”

ဟိုက္…ဒုေကၡာ…ငါမူးေနတာလား…ရူးေနတာလား…ဒါမွမဟုတ္ သတိလစ္ျပီး ဝိညာဥ္က တျခားကမၻာေရာက္ေနတာမ်ားလား။ အေျဖမရ။ စဥ္းစားမရတဲ႔ အဆံုး…တခြက္ထပ္ခ်ျပီး ေခါင္းေအးေအးထား ျပန္ေတြးၾကည္႔ဦးမွပဲ။ ဂလု…ဂလု…ေအ႔

“ကိုတာရာ…ကိုတာရာ”

က်ေနာ္႔နာမည္ကို အဆက္မျပတ္ေခၚေနသံၾကားလို႔ ေခါင္းေထာင္ၾကည္႕လိုက္မိသည္။

“ဘယ္သူလဲ…ဘာလဲကြ…ဘာလုပ္မလို႔ ငါ႔နာမည္ေခၚေနရတာလဲ…ေသခ်င္လို႔လား။”

“ကိုတာရာ…ကိုတာရာ…”

မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဒါမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ ႔အသံ။ဘာလို႔ ဆက္တုိက္ေခၚေနရတာလဲ။ မ်က္လံုးဝိုးတဝါးၾကားကျပဴးျပဲၾကည္႔မိေတာ႔…ဟာ…ေနာက္တစ္ေယာက္။ ဒါက်ေတာ႔ ဟိုေကာင္ မိုးသီးရဲ ႔ရည္းစား။

“ကိုတာရာ ကိုမိုးေရာ ကိုမိုးေရာလို႔”

“ဟဲ႔ နင္႔ဘဲက ဖူးခက္သြားတယ္ေလ။ နင္႔ကိုမေခၚသြားဘူးလား။ ငါ႔ညီမကိုေတာ႔ ဟိုမေအေဘးက်န္ေက်ာင္း မ သြားျပီ။ ငါအရမ္းစိတ္ညစ္ေနတယ္ဟာ။ ဒါနဲ႔ နင္ကေရာ ဘာလဲ ငါညက ခိုးလာမိျပန္ျပီလား။”

“ဟာ ကိုတာရာၾကီးကလဲ မူးမူးရူးရူးနဲ႔ ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနတာလဲ…သင္းသင္းနဲ႔ ကိုမိုး မနက္ကပဲ ဖုန္းဆက္ခ်ိန္းျပီး ဒီေန႔ စား ပြဲ ေသာက္ပြဲရွိတယ္ အိမ္လာခဲ႕ဆိုလို႕ လာတာေလ..ဒါနဲ႔ လမင္းကို ကိုက်န္ေက်ာင္း ခိုးသြားလို႔ဟုတ္လား။”

“ေအးေလ…ေအ႔…ေဝါ႔…ဟုတ္..ေအ႔..ဟုတ္တယ္ေလ။ နင္သိလို႔လား”

“သိတယ္ေလ…ကိုတာရာၾကီးစိတ္ေတြဆိုးျပီး ဖူးခက္ကို ဆူနာမီထပ္သြားပါေစ ဆုေတာင္းေနတာ မဟုတ္လား… အဲ…ဟုတ္ေလာက္ဘူးထင္တယ္။ ကိုတာရာလဲ ညက လမင္းသူငယ္ခ်င္း စုစု ကိုခိုးလာတယ္မဟုတ္လား။ ဟိဟိ။”

သူေျပာမွ ပိုဆိုးကုန္ေတာ႔သည္။ ဘာကို ဘယ္လိုမွ နားမလည္ႏိုင္ေတာ႔ေပ။ က်ေနာ္ နားမလည္ပဲ အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ ေနပံုကိုၾကည္႔ရင္း သင္းသင္းတစ္ေယာက္ အခ်က္ျပလိုက္သည္႔အခါ…happy birthday သီခ်င္းသံနဲ႔ သံျပိဳင္ သီဆိုရင္း အိမ္ထဲ ဝင္လာၾကေသာ က်ေနာ္႔ညီမ လမင္း။ ဟိုေကာင္ က်န္ေက်ာင္းနဲ႔ မိုးသီး။ ျပီးေတာ႔ စုစု။ ျပီးေတာ႔ စုစု အစ္ကို က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းဖိုးခ်ိဳ။ အားလံုး လူစံုတက္စံုပါလာၾကသည္။

“ေဟ႔ေကာင္ တာရာ..ဒီေန႔ မင္းႏွစ္ဆယ္႔ခြန္ျပည္႔တဲ႔ေမြးေန႔ေလ…မင္းကိုငါတို႔အားလံုးက တမင္ေနာက္ခ်င္ေျပာင္ခ်င္လို႔ အခုလိုအကြက္ခ်ျပီးစီစဥ္လိုက္တာကြ…စိတ္ဆိုးပါနဲ႔ေနာ္။”

က်န္ေက်ာင္းစကားကိုၾကားေတာ႔ ဘာေျပာလို႔ေျပာရမွန္းမသိေအာင္ ဝမ္းသာသလို ဝမ္းနည္းသလိုျဖစ္ရသည္။ ျပီးေတာ႔ လမင္းကို ၾကည္႔ျပီးေမးလိုက္မိသည္။

“ညီမေလး…နင္ က်န္ေက်ာင္းနဲ႔ ခိုးရာလိုက္မသြားပါဘူးေနာ္ ဟုတ္တယ္မလား”

က်ေနာ္႔စကားအဆံုးမွာေတာ႔ ရယ္သံေလွုာင္သံမ်ား ထြက္ေပၚလာပါေတာ႔သည္။

“ကိုၾကီးက အရက္ေသာက္ရမယ္ဆို ကိုယ္႔ညီမကို ဘာျဖစ္ျဖစ္ပစ္ထားျပီး မူးေနတာ။ gtalk မွာလဲ အေမ႔အသံမွန္းမသိ လမင္းအသံမွန္းမသိ။ ျပီးေတာ႔ စုစုကိုလဲ ခိုးလာမွန္း ဘာမွန္းေတာင္မသိေလာက္ေအာင္ အရက္ကို အဲ႔ေလာက္ ေသာက္ရသလား…အေမနဲ႔တိုင္ေျပာမယ္။

“ဟဲ႔ ဟဲ႔ မလုပ္နဲ႔ေနာ္…ဟာ..တိုင္ခ်င္ တုိင္ေတာ႔ဟာ…ေဟ႔ေကာင္ ေတြ မထူးပါဘူးကြာ…လာၾက…

ငါ႔ေမြးေန႔မွာ တခြက္ တဖလား cheer”

က်ေနာ္႔ရဲ ႔ မထူႏိုင္ေသးေသာေခါင္းႏွင္႔ မၾကည္လင္ေသးေသာ ဦးေႏွာက္မ်ားအတြက္ Birthday Beer ေလးကခ်ိဳမိန္မႈမ်ားစြာနဲ႔ လန္းဆန္းအားအင္မ်ားျဖစ္ထြန္းေစဖို႔။   ။

(၅-၉-၂၀၀၈)