မသိလို႔ေမးပါရေစ

 (၂၀၁၂ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၃၀ရက္ထုတ္ ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၃၊ အမွတ္ ၁၀၉ တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည္႔ ေဆာင္းပါး)

     ၉-၈-၂၀၁၂ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ႔အလင္းသတင္းစာမွာ ေဖာ္ျပေရးသားထားေသာ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး သတင္းမ်ား ကိုဖတ္ျပီးတဲ႔ေနာက္ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ထဲမွာ သိခ်င္တာေတြမ်ားလာပါတယ္။ သိခ်င္တာေတြမ်ားလာလို႔လည္း ဒီစာကို ေရးျဖစ္ ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ မသိလို႔ ေမးပါေစလို႔ပဲ ေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္ပါေတာ႔မယ္။

            ကြ်န္ေတာ္ဟာ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္ဝင္စားတဲ႔ လူငယ္တစ္ေယာက္ပါ။ မိမိႏိုင္ငံရဲ႔ ဒီမိုကေရစီအသြင္သစ္ ျဖစ္ေပၚေျပာင္းလဲ တိုးတက္မႈလုပ္ငန္းစဥ္ေတြေပၚမွာ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာနဲ႔ အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္ပြင္႔ ပါဝင္ဖို႔ အသင္႔ရွိေနတဲ႔ လူငယ္တစ္ေယာက္ လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံအတြက္ အက်ိဳးစီးပြားဖြြံျဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ဘက္ေပါင္းစံုမွ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ေနသူမ်ားကို အလြန္ေလးစားပါတယ္။ ထိုအထဲမွာ အမ်ားဆႏၵနဲ႔ ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္းတစ္က် ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ ခံခဲ႔ၾကရေသာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ၾကီးမ်ားလည္းပါပါတယ္။ 

            လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ၾကီးမ်ား လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားကို သတင္းစာမ်ားမွတစ္ဆင္႔ သိရွိခြင္႔ ၾကားသိခြင္႔ ရပါတယ္။ ထိုအခါ ကြ်န္ေတာ္တို႔အထူးစိတ္ဝင္စားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ား ပါဝင္လာပါက ထိုအေၾကာင္းအရာေပၚ ဆက္စပ္ ေတြးေတာ စဥ္းစားမိတတ္ပါတယ္။ ယခုလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႔ ပညာေရးက႑ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးႏွင္႔  ပတ္သက္၍ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၌ ေဆြးေႏြးမႈတစ္ခုကို ဖတ္ရွဳလိုက္ရပါတယ္။ 

            အျငိမ္းစားပါေမာကၡခ်ဳပ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ၾကီးတစ္ဦးတင္သြင္းေသာ အဆိုတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ၎တင္သြင္းတဲ႔ အဆိုမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ တကၠသိုလ္အသီးသီးတြင္ ဘြဲ႔လြန္ ဘြဲ႔ၾကိဳ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားအတြက္ ေက်ာင္းေဆာင္မ်ား ဖြင္႔လွစ္ထားရွိျပီး အေဆာင္ေနခြင္႔ စနစ္ကို က်င္႔သံုးအေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္အတြက္ ဤလႊတ္ေတာ္မွ တိုက္တြန္းေၾကာင္းအဆို ျဖစ္ပါတယ္။  ထိုအဆိုကို ကြ်န္ေတာ္အလြန္ပဲ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ေထာက္ခံပါတယ္။ အႏွစ္ႏွစ္ အလလ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေက်ာ္တိုင္ တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႔ရေသာ တကၠသိုလ္အေဆာင္ေန ေက်ာင္းသားမ်ားဘဝကို ျပန္လည္ပံုေဖာ္ႏိုင္ေတာ႔မွာမို႔ စဥ္းစားရင္း ေပ်ာ္ရြင္မိပါတယ္။ ထို႔အျပင္ လက္ရွိပညာသင္ေနၾကေသာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားရဲ႔ ျပင္ပအေဆာင္မ်ားေၾကာင္႔ မိဘမ်ား စိတ္မေအးရဖြယ္ အျဖစ္မွ ကင္းလြတ္သြားမွာကိုလည္း ဝမ္းသာရပါတယ္။ တကၠသိုလ္အေဆာင္မ်ားသည္ အုပ္ခ်ဳပ္သူဆရာ၊ ဆရာမမ်ားႏွင္႔ တကၠသိုလ္ပရဝဏ္မ်ားအတြင္းမွာ ရွိတာေၾကာင္႔ လံုျခံဳစိတ္ခ်ရပါတယ္။ တကၠသိုလ္အေဆာင္မ်ား ျပန္လည္ထားရွိေရးနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး စာေရးဆရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ေရးသားခဲ႔ၾကျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ၾကီး တင္သြင္းတဲ႔ အဆိုကို လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဝင္စားေသာ လူငယ္တစ္ေယာက္အေနျဖင္႔ အျပည္႔အဝ ေထာက္ခံလိုက္ပါတယ္။

            ယင္းအဆိုနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းျပီး ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ပညာေရးျမွင္႔တင္မႈေကာ္မတီ ဥကၠဌက ျပန္လည္ေဆြးေႏြးတဲ႔အခါမွာ ႏိုင္ငံတကာ တကၠသိုလ္မ်ားတြင္လည္း တကၠသိုလ္တိုင္း၌ အေဆာင္မ်ားမရွိပါေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ၌ အဆင္ေျပမည္႔ တကၠသိုလ္မ်ားတြင္ အဆင္ေျပမည္႔အခ်ိန္၌ အေဆာင္မ်ားထားရွိရန္ သင္႔ေလ်ာ္ပါေၾကာင္း တင္ျပသြားတာ ဖတ္ရွဳရပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ တကၠသိုလ္တိုင္းမွာ အေဆာင္မရွိလို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံက တကၠသိုလ္တိုင္းမွာလည္း အေဆာင္ရွိစရာ မလိုဘူးလို႔ သေဘာသက္ေရာက္ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ေတာ႔ အဲ႔ဒီလုိပဲ နားလည္မိပါတယ္။ မွားခ်င္လည္း မွားပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္႔အျမင္အတိုင္း တင္ျပရရင္ ႏိုင္ငံတကာတကၠသိုလ္မ်ားအတိုင္း နည္းလမ္းယူ ေဆာင္ရြက္မယ္ဆိုရင္ ထုိတကၠသိုလ္ၾကီးမ်ားဟာ အေဆာင္ဘာေၾကာင္႔မလိုတာလဲ၊ အေဆာင္ထားျခင္း မထားျခင္းဟာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ား ပညာသင္ၾကားေရးအတြက္ ဘာေၾကာင္႔အေရးမၾကီးတာလဲ၊ သူတို႔တကၠသိုလ္ေတြဟာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြရဲ႔ သင္ၾကားေရးစနစ္ကို ဘယ္ေလာက္ထိ ေကာင္းေအာင္ စီမံေဆာင္ရြက္ေပးေနပါသလဲ၊ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ သြားေရးလာေရး အခ်ိန္ကုန္သက္သာ လြယ္ကူအဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ေစလို႔လားစတဲ႔ အခ်က္ေတြကို စဥ္းစားဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ကြ်န္ေတာ္ဥာဏ္မီသေလာက္ပဲ ေတြးမိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ 

            ျပီးေတာ႔ အဆင္ေျပမည္႔တကၠသိုလ္၊ အဆင္ေျပမည္႔အခ်ိန္ဆိုတာ အတိအက်သိရရင္ ပိုျပီးေကာင္းမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ အဆင္ေျပမည္႔ တကၠသိုလ္လို႔ သံုးလိုက္ျခင္းျဖင္႔ ဘယ္တကၠသိုလ္ကို ရည္ရြယ္ပါသလဲ။ အားလံုးလား၊ တစ္ခုထဲလား၊ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ တစ္ခုထဲရွိတဲ႔ တကၠသိုလ္ေတြကိုပဲ အဆင္ေျပမည္႔ တကၠသိုလ္လို႔ ဆိုလိုတာလား စသည္ျဖင္႔ သိခ်င္မိပါတယ္။ ဒါ႔အျပင္ အဆင္ေျပမည္႔အခ်ိန္ဆိုတာ ဘယ္အတိုင္းအတာထိ ေစာင္႔ရမွာလဲ။ ယခုပညာသင္ႏွစ္အမီလား၊ ဒီပညာသင္ႏွစ္အျပီး ေနာက္ပညာသင္ႏွစ္အစမွာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ၃ႏွစ္ စီမံကိန္းလား၊ ၅ႏွစ္စီမံကိန္းလား၊ ဘယ္လိုစီမံ ေဆာင္ရြက္ထားပါသလဲ သိခ်င္မိပါတယ္။ ဒီကိစၥဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားအတြက္ေရာ၊ ေက်ာင္းသားမိဘမ်ားနဲ႔ ဆရာ၊ဆရာမမ်ား အားလံုးအတြက္ အထူးေမွ်ာ္လင္႔ေနၾကတဲ႔ ကိစၥျဖစ္လို႔ သိခ်င္စိတ္ေတြမ်ားေနရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ 

            ေနာက္ထပ္သိခ်င္စိတ္ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေဆြးေႏြးမႈတစ္ခုကေတာ႔ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသၾကီး မဲဆႏၵနယ္ အမွတ္ (၄)မွ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေဒါက္တာျမတ္ဥာဏစိုး၏ အဆိုျဖစ္ပါတယ္။ ၎အဆိုမွာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားမွ လူမ်ိဳးျခားမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စိမ္႔ဝင္ေရာက္ရွိ ေနျခင္း၊ မသမာေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင္႔ ႏိုင္ငံသားစိစစ္ေရးကတ္ျပား ကိုင္ေဆာင္ထားျခင္းမ်ားကို ဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္ အမ်ိဳးသားေရးတာဝန္အျဖစ္ အထူးစီမံခ်က္တစ္ရပ္ ခ်မွတ္ေဖာ္ထုတ္ အေရးယူေဆာင္ရြက္သြားရန္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရအား တိုက္တြန္းေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၎အဆိုကို အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးစဥ္းစားဖို႔ တင္သြင္းရာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးက ေထာက္ခံျပီး သေဘာမတူတဲ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးရွိေနခဲ႔ပါတယ္။ ထို႔ေၾကာင္႔ သေဘာတူသူမ်ား မတ္တပ္ရပ္၍ ဆႏၵျပဳသည္႔ နည္းလမ္းျဖင္႔ လႊတ္ေတာ္ရဲ႔ ဆႏၵကို ရယူရာ မတ္တပ္ရပ္တဲ႔ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ အေယာက္ ၄၀ မျပည္႔လို႔ ေဒါက္တာျမတ္ဥာဏစိုးတင္သြင္းတဲ႔ အဆိုဟာ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွာ လက္ခံေဆြးေႏြးဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ခဲ႔ပါဘူး။

            ကြ်န္ေတာ္႔ဥာဏ္ ႏွစ္ပဲေျခာက္ျပားျဖင္႔ စဥ္းစားမိလိုက္တာက ဒီကိစၥဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံနဲ႔ လူမ်ိဳး၊ ျမန္မာ တိုင္းရင္းသား အားလံုးအတြက္ အမွန္တကယ္လိုအပ္တဲ႔ အမ်ိဳးသားေရးတာဝန္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအမ်ိဳးသားေရး တာဝန္တစ္ရပ္ကို ေဆြးေႏြးဖို႔ တင္သြင္းရာမွာ သေဘာမတူတဲ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ရွိေနျခင္းဟာ စဥ္းစားမရေအာင္ ျဖစ္ရပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္ ျပည္သူလူထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္လိုက္တဲ႔ ျပည္သူထဲက ျပည္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားအားလံုး ခံစားေနရသည္႔ ျပႆနာမွာ လူမ်ိဳးျခားမ်ား စိိမ္႔ဝင္ေရာက္ရွိလာေနျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြခံစားရတာကို လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြလည္း ထပ္တူခံစားရမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ေျမာက္ဘက္မွ ဝင္ေရာက္လာတဲ႔ လူမ်ိဳးျခားေတြဟာ တျဖည္းျဖည္းမ်ားျပားလာျပီး တစ္ခ်ိန္က မင္းေနျပည္ေတာ္ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ မႏၱေလးျမိဳ႔ၾကီးမွာပင္ ဒုနဲ႔ေဒးေရာက္ရွိေနရာ ယူေနၾကျပီျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံအတြက္ စိုးရိမ္စရာအေရးတၾကီးကိစၥျဖစ္တဲ႔ ရခိုင္ေဒသက အေရးဟာလည္း ယခုတိုင္ ေျဖရွင္းေနရဆဲျဖစ္ပါတယ္။ အေနာက္ဘက္ေဒသက လူမ်ိဳးျခားဝင္ေရာက္မႈေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းရင္းသား ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား နစ္နာဆံုးရွံဳးမႈေတြ ျဖစ္ခဲ႔ရပါတယ္။

            သို႔ေသာ္ လူမ်ိဳးျခားမ်ားမွာ မသမာေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင္႔ ႏိုင္ငံသားစိစစ္ေရးကတ္ျပားမ်ား ကိုင္ေဆာင္ထားရွိ ေနျခင္းဟာ တစ္ခုခု မွားယြင္းေနတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီကိစၥဟာ သာမန္ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ိဳးသားေရးတာဝန္တစ္ရပ္ အေနနဲ႔ စိစစ္ေဆာင္ရြက္ရမယ္႔ ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ စင္ကာပူမွာ ေတြ႕ခဲ႔တဲ႔ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ အေၾကာင္း အလ်ဥ္းသင္႔လို႔ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ထိုမိတ္ေဆြဟာ စင္ကာပူႏိုင္ငံသားစစ္စစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္႔အထက္အရာရွိ ဆီ လာလည္ရင္း ကြ်န္ေတာ္႔ကို ျမန္မာမွန္းသိသြားေတာ႔ ကတ္ျပားတစ္ခုထုတ္ျပပါတယ္။ သူထုတ္ျပလိုက္တဲ႔ ကတ္ျပားက ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကိုင္ေဆာင္တဲ႔ ႏိုင္ငံသားစိစစ္ေရးကတ္ျပား (မွတ္ပံုတင္) ျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္အလြန္ အံ႔ၾသမိပါတယ္။ မွတ္ပံုတင္မွာ သူ႔ဓါတ္ပံု၊ သူ႕လက္ေဗြ၊ သူ႔ေမြးသကၠရာဇ္အားလံုး အမွန္ေတြခ်ည္းပဲလို႔ ေျပာပါတယ္။ က်န္တာေတြ မွန္မမွန္ထက္ သူ႔မ်က္ႏွာနဲ႔ ဓါတ္ပံုကိုေတာ႔ မွတ္ပုံတင္မွာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က သူ႔ကို ဒါဘယ္လိုရသလဲလို႔ေမးေတာ႔ သူကရွင္းျပပါတယ္။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေလာက္က  သူျမန္မာျပည္မွာ စီးပြားေရးလာလုပ္ဖူးတယ္။ ခုနစ္ႏွစ္ေလာက္ေနခဲ႔ဖူးတယ္။ ၁၉၉၇ခုႏွစ္မွာ စီးပြားပ်က္ျပီး စင္ကာပူကို ျပန္လာခဲ႔တယ္ဆိုျပီး ေျပာျပပါတယ္။ ျမန္မာစကား လည္းေတာ္ေတာ္ေလး တတ္ေျမာက္သြားပါတယ္။ ထို႔အတူ ျမန္မာမွတ္ပံုတင္ ကတ္ျပားလည္း လက္ဝယ္ရရွိသြားပါတယ္။

            ရွမ္းျပည္ဘက္က မွတ္ပံုတင္နံပါတ္နဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ သူကေျပာေသးတယ္။ မင္းနဲ႔ငါက တစ္ႏိုင္ငံတည္းသားေတြေနာ္တဲ႔။  စိတ္ထဲက မေက်မနပ္ျဖစ္မိပါတယ္။ သူတို႔ႏိုင္ငံမွာဆို ႏိုင္ငံသားကတ္မေျပာနဲ႔ အလုပ္နဲ႔ေနခြင္႔ ပါမစ္ကတ္ရဖုိ႔ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ မလြယ္တာပါ။ အခုလို ကိုယ္႔ႏိုင္ငံက ႏိုင္ငံသားကတ္ၾကီး ကိုင္ထားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အေျခအေန ဖန္တီးျဖစ္ခဲ႔တာကို ရင္ထုမနာ ျဖစ္မိရံုမွ အပ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ႔ပါ။

            ထိုကဲ႔သို႔ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားလက္ဝယ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား စိစစ္ေရးကတ္ေတြ အလြယ္တကူ ေရာက္ရွိေနျခင္းဟာ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ မ်ားစြာအႏၱရာယ္ရွိပါတယ္။ သို႔ေသာ္သူလိုလူေတြက သူ႔ႏိုင္ငံထဲမွာပဲေနေနၾကတာျဖစ္လို႔ ကိစၥမရွိေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေရေျမေတာေတာင္ နယ္ေျမေဒသေတြမွာ လာေရာက္ေနထိုင္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနၾကတဲ႔ လူမ်ိဳးျခားေတြကို စိစစ္ဖို႔က ပိုျပီး အေရးၾကီးပါတယ္။ ေျမမ်ိဳလို႔လူမ်ိဳးမေပ်ာက္၊ လူမ်ိဳမွ လူမ်ိဳးပါမက ယဥ္ေက်းမႈေရာ၊ ႏိုင္ငံပါ ေပ်ာက္ခ်င္းမလွ ေပ်ာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါသိပ္ကို အေရးၾကီးတဲ႔ အေၾကာင္းအရာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါအၾကာင္းအရာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေဆြးေႏြးဖို႔ အဆိုတင္သြင္းရာမွာ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ေယာက္က ကန္႔ကြက္လိုက္ျခင္းဟာ ဘာေၾကာင္႔မ်ားလဲ သိခ်င္စိတ္ေတြ ထိန္းမရျဖစ္ရပါေတာ႔တယ္။   ။

အပါ

၁၀-၈-၂၀၁၂